در صورت ادامه روند کنونی، خشکی کامل دریاچه ارومیه تا پایان تابستان قطعی است
احمدرضا لاهیجانزاده، معاون محیط زیست دریایی و تالابهای سازمان حفاظت محیط زیست، با اشاره به پایین بودن سطح آب در دریاچه ارومیه هشدار داد با ادامه روند فعلی، خشکی کامل این دریاچه تا پایان تابستان «قطعی است».
لاهیجانزاده یکشنبه ۱۹ مرداد گفت: «تراز آب دریاچه در ۱۱ مردادماه ۱۴۰۴ به ۱۲۶۹.۷۴ متر رسیده، وسعت آن به ۵۸۱ کیلومتر مربع کاهش یافته و حجم آب به حدود نیم میلیارد مترمکعب محدود شده است؛ رقمی که نسبت به سال گذشته، کاهش چشمگیر و بیسابقهای را نشان میدهد.»
او هشدار داد اگر روند کنونی ادامه یابد، تا پایان تابستان خشکی کامل دریاچه رخ خواهد داد و بهدلیل «نبود آورده آبی»، این وضعیت در پاییز نیز تغییری نخواهد کرد.
لاهیجانزاده افزود هرچند امکان احیای دریاچه ارومیه وجود دارد، اما این احیا به معنای بازگشت به «شرایط ایدهآل» سال ۱۳۷۴ با حجم ۳۲ میلیارد مترمکعب آب نخواهد بود.
پیشتر در ۱۷ مرداد، بنفشه زهرایی، مدیر موسسه آب دانشگاه تهران، با اشاره به بحران دریاچه ارومیه گفت احتمال دارد این پهنه آبی به «فاز بدون بازگشت» رسیده باشد و دیگر هرگز نتوان آن را به شکل یک دریاچه حفظ کرد.
زهرایی علت اصلی این بحران را گسترش سطح زیر کشت فراتر از ظرفیت حوضه آبریز عنوان کرد.
در سالهای اخیر، کارشناسان بارها نسبت به پیامدهای جدی بحران آب هشدار داده و تاکید کردهاند تداوم این روند میتواند ایران را به نقطهای برساند که نهتنها سکونت در بسیاری از مناطق دشوار شود، بلکه امنیت اجتماعی و اقتصادی نیز به مخاطره افتد.
خشک شدن پیکرههای آبی از دریاچه ارومیه تا زایندهرود و هورالعظیم و انزلی، نمونهای از تهدیدهای زیستمحیطی بحران آب و فقدان مدیریت علمی در جمهوری اسلامی است.
پیشتر لاهیجانزاده با اشاره به بحران کنونی دریاچه ارومیه در کنار مشکل تامین آب شرب برخی شهرها گفته بود خشکسالی سال آبی ۱۴۰۳ ـ ۱۴۰۴، یکی از عوامل مهم دخیل در این شرایط است.
۱۶ مرداد، هشت فعال مدنی محبوس در زندان تهران بزرگ اعلام کردند در اعتراض به «خشکاندن تعمدی دریاچه ارومیه توسط جمهوری اسلامی طی سالیان اخیر» دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
دوم مرداد، محمد درویش، پژوهشگر و فعال محیط زیست، با انتقاد از عملکرد نهادهای مسئول در قبال خشک شدن دریاچه ارومیه گفت: «وقتی كه ۱۴ درصد بيشتر بارندگی داريم اما درياچه اروميه همچنان خشک است، يعنی اینکه چه باران ببارد و چه نبارد، اجازه ورود یک قطره آب را به آن نمیدهند.»