درخواست آزادی مشروط سرین کرتیس، معروف به «شاهزاده سرین»، شهروند دوتابعیتی ایرانی-نیوزیلندی محبوس در ندامتگاه مرکزی کرج در پی مخالفت دادستان کرج رد شد. خالد پیرزاده و فرهاد حافظی سمنانی، دو زندانی سیاسی در زندان اوین نیز از رسیدگی درمانی مناسب محروم مانده‌اند.

سایت حقوق بشری هرانا سه‌شنبه ۲۱ مرداد گزارش داد دادستان کرج با درخواست آزادی مشروط سرین کرتیس (بدیعی) مخالفت کرده است.

این شهروند دوتابعیتی ایرانی-نیوزیلندی است که اقامت کشور آمریکا را نیز دارد، ششم فروردین ۱۴۰۳ چند روز پس از سفر به ایران به دست نیروهای امنیتی در کرج بازداشت و مدتی بعد به زندان مرکزی این شهر منتقل شد.

او مرداد ۱۴۰۳ از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب کرج به اتهام «تشویق به فساد و فحشا» به ۶۶ ماه حبس، بابت اتهام «توهین به مقدسات» به ۳۶ ماه حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به هفت ماه و ۱۶ روز حبس، به همراه دو سال ممنوعیت خروج از کشور و فعالیت در فضای مجازی محکوم شد.

دادگاه تجدیدنظر استان البرز این حکم را اسفند گذشته به شش سال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس کاهش داد و اجرای ۳۶ ماه آن به عنوان مجازات اشد تعیین شد.

هرانا در گزارشی دیگر نوشت خالد پیرزاده، زندانی سیاسی با بروز علائم جسمی از جمله ضعف، حالت تهوع و تشنج، همچنان از رسیدگی درمانی مناسب و اعزام به مراکز درمانی تخصصی محروم مانده است.

یک منبع نزدیک به خانواده پیرزاده به هرانا گفت او روزهای ۲۰ و ۲۱ مرداد دچار دو نوبت تشنج و علائم جسمی شدید شد اما بهداری زندان اقدام درمانی موثری در این خصوص انجام نداده است.

این منبع مطلع افزود: «با توجه به شرایط جسمانی پیرزاده، درمان او باید تحت نظر پزشکان متخصص و در مراکز درمانی مجهز صورت گیرد، اما این امکان تاکنون برای او فراهم نشده است.»

پیرزاده شهریور ۱۴۰۲ بازداشت و دی‌ماه همان سال از سوی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به پنج سال و هشت ماه حبس محکوم شد.

هرانا در خبری دیگر با بیان اینکه فرهاد حافظی سمنانی، بدون برخورداری از رسیدگی پزشکی مناسب دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کند، نوشت: «بهداری زندان ضرورت درمان تخصصی و اعزام او به بیمارستان را تایید کرده، اما این زندانی سیاسی تاکنون از دسترسی به خدمات درمانی محروم مانده است.»

یک منبع نردیک به خانواده حافظی به هرانا گفت او ۲۱ مرداد با علائم شدید درد در ناحیه قفسه سینه و دست چپ به بهداری زندان منتقل شد و پزشکان علائم او را ناشی از ضربان بالای قلب و افتادگی دریچه قلب (پریکاردیت) تشخیص دادند اما مسئولان زندان از انتقال او به مراکز درمانی تخصصی خودداری کرده‌اند.

به گفته این منبع مطلع، حافظی از خونریزی معده نیز رنج می‌برد و این موضوعی دشواری تحمل کیفر حبس را برایش دوچندان کرده است.

حافظی پیش‌تر در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در تهران بازداشت و با حکم ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به هشت سال زندان که پنج سال از آن قابل اجراست، محکوم شد.

در سال‌های اخیر، گزارش‌های متعددی در خصوص عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و نقض حق دسترسی آنان به درمان مناسب توسط مسئولان زندان‌ها منتشر شده است.

بسیاری از زندانیان سیاسی در دوران حبس خود جان خود را از دست داده‌اند و جمهوری اسلامی هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال مرگ آن‌ها که ناشی از فشارهای روانی، شکنجه و عدم ارائه خدمات پزشکی بوده، بر عهده نگرفته است.